Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Łukasz Galus

Przejściowe zaburzenia widzenia

Avatar placeholder
29.09.2021 10:12
Przejściowe zaburzenia widzenia
Przejściowe zaburzenia widzenia (AdobeStock)

Pojawiające się zaburzenia widzenia, zwłaszcza nagłe i znacznego stopnia, zawsze wzbudzają niepokój. Często, nawet jeżeli jest to pogorszenie, które samoczynnie ustępuje, powinno być przedmiotem wnikliwej diagnostyki okulistycznej, a także innych specjalistów, głównie neurologów.

spis treści

1. Przemęczenie wzroku

Zmęczenie oczu jest skutkiem długotrwałego i nieprzerwanego patrzenia „do bliży”, czyli mówiąc wprost, przy pracy przy monitorze komputera, z tekstem, mechaniki precyzyjnej itp. Patrzenie w ten sposób wymaga od naszego oka większej mocy skupiającej. Żeby osiągnąć taki stan, oko akomoduje. Proces ten polega na napięciu mięśnia rzęskowego, który w ten sposób rozluźnia obwódkę rzęskową Zinna. Ona z kolei w tym stanie pozwala soczewce uwypuklić się i nabrać więcej dioptrii, czyli mocniej skupiać. Jest to naturalny mechanizm pozwalający nam na patrzenie, przykładowo na umieszczony tuż przed oczami monitor czy mechanizm zegarka. Gdy jednak nasze oczy są zmuszone akomodować przez dłuższy, nieprzerwany okres, np. ośmiu godzin pracy, jest to wykonywane dużym wysiłkiem i może być przyczyną tego, że po przerwaniu napięcia oko przez dłuższy czas będzie powracało do zdolności patrzenia w dal. Nie dziwmy się więc, gdy po kliku czy kilkunastu godzinach wpatrywania się w monitor nie dostrzegamy tabliczki z nazwą ulicy, którą wcześniej widzieliśmy.

Możliwe jest także przejście skurczu mięśnia rzęskowego w proces trwały, co może fałszywie sugerować krótkowzroczność, dlatego też zwłaszcza u dzieci (które, posiadają dużo większą moc akomodacyjną) dobieranie okularów powinno być wykonywane po porażeniu mięśnia rzęskowego, czyli przy „spłaszczonej” soczewce. Wówczas badanie wykaże lub zaprzeczy istnieniu wad ostrości wzroku w sposób nieprzekłamany. Dodatkowo zaleca się, podczas pracy wymagającej wysiłku akomodacyjnego, częstych, niekoniecznie długich, ale regularnych przerw. Warto wówczas najzwyczajniej w świecie „pogapić się” przez okno na jakieś oddalone obiekty.

2. Zapalenie nerwu wzrokowego a stwiardnienie rozsiane

Zobacz film: "Sposoby na zmęczony wzrok"

Dużo poważniejsze w skutkach i przebiegające z dużo większym, nagłym ubytkiem widzenia jest pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego w przebiegu stwardnienia rozsianego. Często takie zapalenie jest pierwszym objawem, który dopiero sugeruje możliwość istnienia stwardnienia i wymaga dokładnej diagnostyki neurologicznej. To zapalenie objawia się jednostronnym spadkiem ostrości wzroku, aż do braku poczucia światła. Dodatkowo może wystąpić ból w głębi oczodołu zwłaszcza przy poruszaniu okiem. Co charakterystyczne i ważne, z reguły po 1-2 tygodniach objawy zaczynają się wycofywać, a powolny powrót prawidłowej ostrości wzroku następuje w ciągu kilku miesięcy. Taki stan wymaga pilnej diagnostyki okulistycznej (nawet jeżeli objawy się wycofują) oraz neurologicznej, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo rozwoju stwardnienia rozsianego.

3. Napady niedokrwienne mózgu

Kolejną przyczyną przejściowego pogorszenia widzenia mogą być przemijające napady niedokrwienne mózgu (TIA). Według definicji jest to ogniskowy ubytek czynności obszaru mózgowia (w tym siatkówki), spowodowany niedokrwieniem, trwający nie dużej niż 24 godziny. W rzeczywistości większość przedstawianych epizodów trwa od kilku do kilkunastu minut, rzadko przekraczając godzinę. Do najczęstszych objawów tego schorzenia zalicza się: przemijającą ślepotę, parestezje (mrowienia, drętwienia, „przebieganie prądu”), czy zaburzenia mowy.

Przyczyną TIA są prawdopodobnie mikrozatory (czyli materiał zamykający światło naczyń krwionośnych, przeniesiony wraz z prądem krwi z innego miejsca np. z jam serca w przypadku migotania przedsionków czy sztucznych zastawek, bądź ze zmian miażdżycowych np. w tętnicach szyjnych). Objawy charakterystyczne dla przemijającego niedokrwienia mózgu nie powinny być nigdy lekceważone, nawet jeżeli po krótkim czasie ustępują samoistnie. Dane statystyczne wskazują, że ich wystąpienie aż siedmiokrotnie zwiększa ryzyko udaru mózgu. Wczesna diagnostyka i interwencja lekarska mogą temu zapobiec!

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze